Бичлэг
Бичсэн Бамбууш » Мя 10-р сарын 24, 2023 9:36 pm
Магадгүй би мөрөөдөж байгаа байх
ЮРГЕН КЛОПП
Би бага зэрэг ичмээр түүхээс эхлэх ёстой. Яагаад гэвэл би заримдаа гадаад ертөнц хөлбөмбөгчид, менежерүүд биднийг бурхан юм шиг хардаг байх гэж айдаг. Христэд итгэгчдийн хувьд би цорын ганц Бурханд итгэдэг бөгөөд Бурхан хөлбөмбөгтэй ямар ч холбоогүй гэдгийг баттай хэлж чадна. Үнэндээ бол бид бүгд байнга бүтэлгүйтдэг. Би залуу менежер байхдаа маш их бүтэлгүйтэж байсан.
Энэ бол тэдгээр түүхүүдийн нэг юм.
Бид 2011 он руу буцах ёстой. Миний Боруссиа Дортмундын баг Байерн Мюнхентэй тоглож байв. Энэ бол лигийн хамгийн том тоглолт байлаа. Бид Мюнхенд 20 жил түрүүлж үзээгүй. Би киноноос маш их урам зориг авдаг тул хөвгүүдэд урам зориг өгөх шаардлагатай үед би үргэлж Роки Балбоаг боддог байлаа. Миний бодлоор тэд Роки 1, 2, 3, 4-ийг дэлхийн бүх улсын сургуулиудад үзүүлэх ёстой. Энэ нь цагаан толгой сурахтай адил байх ёстой. Хэрэв та эдгээр кинонуудыг үзээд уулын оройд гарахыг хүсэхгүй байгаа бол танд ямар нэг зүйл буруу байна гэж би бодож байна.
Тиймээс бид Байернтай тоглохын өмнөх шөнө би бүх тоглогчдоо зочид буудалд цуглуулж, багийн яриа хийсэн билээ. Хөвгүүд бүгд сууцгаасан харагдана. Бүх гэрэл унтарсан байв. Би тэдэнд нөхцөл байдлын үнэнийг хэлсэн: “Сүүлчийн удаа Дортмунд Мюнхенд ялахад та нарын ихэнх нь “Памперс”-ндаа байсан.
Дараа нь би Роки IV-ийн зарим хэсгийг видео дэлгэц дээр гаргаж эхлэлээ. Иван Драготой Анги нь.. Миний бодлоор бол сонгодог.
Драго гүйлтийн зам дээр гүйж байгаа бөгөөд тэр том компьютерийн дэлгэцэнд холбогдсон бөгөөд эрдэмтэд түүнийг судалж байна. Санаж байгаа биз? Би хөвгүүдэд “Харж байна уу? Байерн Мюнхен бол Иван Драго. Бүх зүйлийн хамгийн шилдэг нь! Шилдэг технологи! Шилдэг машинууд! Тэрийг зогсоох боломжгүй!"
Дараа нь Рокки Сибирьт бяцхан дүнзэн байшиндаа бэлтгэл хийж байгааг хараарай. Тэр нарс модыг тайрч, цасан дундуур гуалин зөөж уулын орой руу гүйнэ.
Тэгээд би хөвгүүдэд “Та нар харж байна уу? Энэ бол бид. Бид бол Роки. Бид арай жижиг, тийм ээ. Гэхдээ бидэнд хүсэл тэмүүлэл бий! Бидэнд аваргын зүрх бий! Бид боломжгүй зүйлийг хийж чадна!!!!!"
Би үргэлжлүүлэн ярьсаар л байлаа, тэгээд нэг амьсгаа авахдаа тэдний хариу өүйдлийг харахын тулд зогсоод тэднийг харав.Тэднийг сандал дээрээ босоод галзууран орлилдож Сибирийн ууланд гүйхэд бэлэн байх болов уу гэж найдаж байтал
бүгд над руу үхсэн нүдээр ширтээд сууж байхыг харлаа.
Тэдний царайд ямар нэгэн сэтгэл хөдлөл үл илэрнэ
Тэд над руу "Энэ галзуу хүн юу яриад байгаа юм бэ?" гэцэн харцаар хараж аж.
Тэгээд би "Хүлээгээрэй, Роки IV 1980 оны яг хэзээ гарлаа?" Эдгээр хөвгүүд хэзээ төрсөн билээ?
Эцэст нь би “Залуусаа түр хүлээгээрэй. Хэрэв та нар Роки Балбоа гэж хэн бэ гэдгийг мэдэж байвал гараа өргөнө үү?"
Зөвхөн хоёр гар дээшээ гөргөгдөв Себастьян Кехл, Патрик Овомоела нар.
Бусад нь "Үгүй ээ, уучлаарай, дарга аа."
Миний бүх яриа - утгагүй зүйл болж таардаг байгаа! Энэ улирлын хамгийн чухал тоглолт. Магадгүй зарим тоглогчдын амьдралын хамгийн чухал тоглолт. Тэгээд менежер нь сүүлийн 10 минут Зөвлөлтийн технологи, Сибирийн талаар хашгирч байна! Хахахаха! Та үүнд итгэж чадах уу?
Би бүх яриагаа эхнээс нь эхлүүлэх хэрэгтэй боллоо.
Та нар харж байна уу, энэ бол бодит түүх юм. Энэ бол амьдралд тохиолддог зүйл юм. Бид бол хүн төрөлхтөн. Заримдаа бид өөрсдийгөө эвгүй байдалд оруулдаг. Ийм л байна. Бид өөрсдийгөө хөлбөмбөгийн түүхэн дэх хамгийн агуу илтгэлийг хэлж байна гэж бодох авч үнэндээ бид бүрэн утгагүй зүйл ярьж байгаагаа олж мэддэг. Яг л тийм зүйл надтай тэр өдөр тохиолдох нь тэр. Гэхдээ бид маргааш өглөө босоод дахиад л явна. Яагаад гэвэл бидэнд өөр сонголт байхгүй бөлгөө.
Энэ түүхийн хамгийн хачирхалтай хэсэг нь юу болохыг та мэдэх үү?
Яг үнэнийг хэлэхэд бид хожиж, хожигдсон эсэхээ мэдэхгүй байна. Би энэ илтгэлийг 2011 онд 3-1-ээр хожихоосоо өмнө хэлсэн гэдэгтээ итгэлтэй байгаа бөгөөд мэдээж энэ нь илүү сайн түүхийг бий болгосон нь гарцаагүй! Гэхдээ би 100 хувь итгэлтэй байж чадахгүй нь
Энэ бол хөлбөмбөгийн тухай хүмүүсийн ойлгодоггүй нэг зүйл юм.
Үр дүн нь та мартагдана. Та дараа нь бүгдийг нь хольж хутгана.
Гэхдээ тэр залуус, миний амьдралын тэр үе, тэр бяцхан түүхүүд... Би тэднийг хэзээ ч мартахгүй.
Өнгөрсөн шөнө FIFA-гийн шилдэг эрэгтэй дасгалжуулагчийн шагналыг хүртсэндээ баяртай байна, гэхдээ би ганцаараа цомтой тайзан дээр зогсох дургүй л дээ. Энэ тоглоомонд миний хийсэн бүх зүйл зөвхөн миний эргэн тойронд байгаа бүх хүмүүсийн ачаар л боломжтой болсон. Зөвхөн миний тоглогчид ч биш, миний гэр бүл, хөвгүүд болон намайг маш энгийн байсан цагаас хойш надтай хамт байсан тэр бүх хүмүүс.
Үнэнийг хэлэхэд, намайг 20 настай байхад ирээдүйд хэн нэгэн миний амьдралд тохиолдох бүх зүйлийг надад хэлэх гэж ирсэн бол би итгэхгүй байсан. Хэрэв Майкл Ж.Фокс ( Ирээдүй рүү буцсан нь киног хэлж байна) өөрөө нисдэг Скэйтэн дээрээ нисч ирээд надад юу болохыг хэлэх байсан бол би үүнийг боломжгүй гэж хэлэх байсан.
Би 20 настай байхдаа амьдралаа бүрэн өөрчилсөн тэр мөчийг даван туулсан билээ. Би өөрөө дөнгөж хүүхэд байсан ч аав болсон юм. миний хувьд бүх зөил тийм ч сайхан байгаагүй хэлэх нь зүйтэй, шударга байцгаая. Би сонирхогчдын хөл бөмбөг тоглож, өдөр нь их сургуульд явдаг байлаа. Сургуулийнхаа төлбөрийг төлөхийн тулд би кино театрт зориулж кино хадгалдаг агуулахад ажиллдаг байв. Би өнөө үеийн залуусын мэддэг DVD-ийн тухай яриагүй. Энэ бол 80-аад оны сүүлч, бүх зүйл кино хальсан дээр байсан үе. Ачааны машинууд өглөөний 6 цагт ирж шинэ кинонуудаа авах бөгөөд бид тэр том төмөр каниструудыг ачиж буулгана. Үнэнийг хэлэхэд тэд нэлээд хүнд байсан шүү. Ямар нэгэн 4 дугуйтай кино эсвэл Бэн-Гүр зэргийг битгий үзүүлээсэй л гэж залбирдаг байв. Тэгэх юм бол тэр өдөр чиний хувьд муу өдөр байх болно.
Орой болгон таван цаг унтаад өглөө нь агуулах руугаа очиж, өдөр нь хичээлдээ явна. Шөнө бэлтгэлдээ явна, тэгээд гэртээ ирээд хүүтэйгээ жаахан цагийг өнгөрөөхийг хичээдэг байлаа. Энэ бол маш хэцүү үе байсан. Гэхдээ энэ нь надад бодит амьдралын талаар бүх зүйлийг ойлгуулж өгсөн юм.
Би залуудаа маш хурдан нухацтай, буурьтай хүн болохоос аргагүй байлаа. Найзууд маань бүгд намайг уушийн газар орохоор шөнө дуудах бөгөөд миний биеийн яс бүр “Тийм ээ! Тийм ээ! Би явмаар байна!"
Гэхдээ мэдээжийн хэрэг, би явж чадаагүй, учир нь би зөвхөн өөрийнхөө төлөө амьдрахаа больсон. Хүүхдүүдэд таны ядарч туйлдсан, үд дунд хүртэл унтмаар байгаа нь огт хамаагүй.
Хэрэв та энэ ертөнцөд авчирсан өөр нэг бяцхан хүний ирээдүйн талаар санаа зовж байгаа бол энэ бол жинхэнэ санаа зоволт юм. Энэ бол жинхэнэ бэрхшээл. Хөлбөмбөгийн талбайд юу ч тохиолдсон нь үүнтэй харьцуулахад юу ч биш юм.
Заримдаа хүмүүс намайг яагаад үргэлж инээж байдаг юм бэ гэж асуудаг. Тоглолтонд хожигдсон ч заримдаа би инээмсэглэсээр л байдаг. Учир нь би хүүгээ төрөхөд хөлбөмбөг бол үхэл, амьдрал биш гэдгийг ойлгосон. Бид хүний амийг авардаггүй. Хөлбөмбөг бол зовлон зүдгүүр, үзэн ядалт түгээх ёстой зүйлөгт биш. Хөлбөмбөг бол урам зориг, баяр баясгалан, ялангуяа хүүхдүүдэд зориулсан байх ёстой гэж би ойлгодог.
Жижигхэн бөөрөнхий бөмбөг миний олон тоглогчдын амьдралд юу өгч болохыг би харсан. Мо Сала, Садио Манэ, Роберто Фирмино болон миний олон хөвгүүдийн хувийн аялал үнэхээр гайхалтай. Германд залуу байхдаа надад тулгарч байсан бэрхшээлүүд тэдний даван туулах ёстой зүйлтэй харьцуулахад юу ч биш байв. Тэд амархан бууж өгч болох олон мөчүүд байсан ч тэд бууж өгөхөөс татгалзсан юм.
Тэд бурхан биш. Тэд зүгээр л мөрөөдлөө хэзээ ч орхиогүй.
Миний бодлоор хөлбөмбөгийн 98% нь ялагдалаа даван туулж, маргааш нь инээмсэглэж, баяр баясгаланг олж чаддаг байх явдал юм.
Би анхнаасаа л алдаанаасаа суралцсаар ирсэн. Би эхнийхийг нь хэзээ ч мартахгүй. Би 2001 онд 10 жил тоглогч байсан Майнцад ажлаа хүлээж авсан байсан үе. Асуудал нь бүх хөвгүүд миний найзууд хэвээрээ. Нэг шөнийн дотор би тэдний дарга болоодхов.. Тэд намайг “Клоппо” гэж дуудсаар л
Эхний тоглолтын бүрэлдэхүүнийг зарлах үед би очиж тоглогч бүрийг нүүрэн дээр нь хэлэх нь зөв гэж бодсон.
За, энэ бол маш муу төлөвлөгөө байсан, учир ньбидний буусан буудал 2 ихэр өрөөтэй өрөөтэй байж таарсан юм.
Тиймээс та үүнийг төсөөлөөд үз дээ. Би эхний өрөөнд орж, хоёр тоглогчийг орон дээр суулгаад нэг рүүгээ эргэж хараад "Чи маргааш гарааны 11 т багтсан" гэж хэлэв.
Би нөгөө рүүгээ эргэж хараад "Харамсалтай нь Чи маргааш тоглолтын гараанд гараагүй."
Хоёр дахь тоглогч миний нүд рүү хараад "Гэхдээ... Клоппо ... яагаад?" гэж асуухад миний төлөвлөгөө ямар тэнэг байсныг битэр ухвар мөчид ухаарч билээ.
Ихэнх тохиолдолд хариулт байдаггүй. Цорын ганц бодит хариулт бол "Бид зөвхөн 11 тоглогчийг эхлүүлж чадна."
Харамсалтай нь би үүнийг дахин найман удаа хийх шаардлагатай болсон - есөн ихэр өрөөнд 18 тоглогч. Орон дээр сууж буй хоёр залуу. "Чи эхэлж байна, үгүй."
Тэр болгонд "Гэхдээ ... Клоппо ... яагаад?"
Хахаха! Энэ нь тэвчишгүй зүйл байлаа.
Энэ бол миний менежерээр ажиллаж байсан олон, олон, анхных баасан дээр гишгэсэн тохиолдол байлаа. Чи юу хийж чадах вэ? Та зүгээр л салфетка аваад баасаа цэвэрлээд түүнээс суралцахыг хичээ.
Хэрэв та надад итгэхгүй байгаа бол энэ тухай цайтар нэг ббодоорой: Менежерийн хувьд миний хамгийн том ялалт ч хамгийн цөхрөмөөр үйл явдалуудын улмаас бий болсон гэдэгт би 100% итгэдэг.
Өнгөрсөн улиралд Аваргуудын лигт Барселонад 3:0-ээр хожигдсон нь төсөөлж болох хамгийн муу үр дүн байлаа. Бид хоёр дахь тоглолтод бэлдэж байх үед багийн маань яриа маш энгийн байсан. Энэ удаад Роки байгаагүй. Би ихэвчлэн тактикийн талаар ярьсан юм. Гэхдээ би бас тэдэнд үнэнээ хэлэв. Би “Бид дэлхийн шилдэг хоёр довтлогчгүйгээр тоглох ёстой. Гаднах ертөнц үүнийг боломжгүй гэж хэлж байна. Үнэнийг хэлэхэд энэ нь боломжгүй байж магадгүй юм. Гэхдээ энэ бол та нар! Та нар учраас бидэнд боломж бий."
Би үүнд үнэхээр итгэсэн. Энэ нь тэдний хөлбөмбөгчдийн техникийн чадварын тухай огт биш. Энэ нь тэдн хүний хувьд хэн байсан, тэдний амьдралдаа ямар ямар бэрхшээлийг даван туулсан тухай юм.
Миний нэмсэн цорын ганц зүйл бол "Хэрэв бид бүтэлгүйтвэл хамгийн сайханаар бүтэлгүйтье."
Мэдээжийн хэрэг, эдгээр үгсийг хэлэхэд надад хялбар байдаг л даа. Би зүгээр л талбайн хажуу зурааснаас хашгирч байгаа хүн. Тоглогчидод иймэрхүү бэрхшээлийг туулахад мэдээж маш хэцүү. Гэвч тэдгээр залуусын улмаас, мөн Энфилд дэх 54,000 хүний ачаар бид боломжгүй зүйлийг хийж түүхийн шар хуудсанд нэрсээ мөнхөлсөн юм.
Хөлбөмбөгийн хамгийн сайхан зүйл бол та ганцаараа юу ч хийж чадахгүй. Юу ч байсан шүү, надад итгээрэй.
Харамсалтай нь Аваргуудын лигийн түүхэн дэх хамгийн гайхалтай мөч... Би үүнийг харж чадсангүй. Магадгүй энэ нь хөлбөмбөгийн менежерийн амьдралыг зүйрлэсэн хамгийн сайн зүйрлэл байж магадгүй, би мэдэхгүй юм. Гэхдээ би Трент Александр-Арнольдын суут агшинг харж чадалгүй өнгөрсөн юм.
Бөмбөгийг булангаас гарахыг би харсан.
Би Трентийг бөмбөг булангаас цохихоор явахыг байхыг харлаа. Би Шакири түүнийг дагаж байхыг харав.
Харин дараа нь бид сэлгээ хийхээр бэлтгэж байсан тул би өөр тийшээ харсан байв. Би туслахтайгаа ярилцаж байсан бөгөөд ... энэ тухай бодох болгонд миний биеийн шар үс босдог юм ... би зөвхөн асар их чимээ сонссон.
Би талбай руу эргэтэл, бөмбөг хаалга руу нисч байгааг харлаа.
Би вандан сандал руугаа буцаж, Бен Вүүдберн рүү харахад тэр "Сая юу болов?!"
Тэгэхэд би "Надад ямар ч мэдэх юм алга!"
Анфилд үнэхээр галзуурав. Би туслахынхаа дууг арай ядан сонсоход тэр "Тэгэхээр... бид сэлгээгээ хийx үү?" гэж хашгирав.
Хахахаха! Түүнийг ингэж хэлснийг би хэзээ ч мартахгүй! Энэ агшин надтайнасан туршид хамт байх болно.
Та төсөөлж чадах уу? Арван найман жил дасгалжуулагчаар ажилласан, үзсэн хөлбөмбөгийн тоглолтууд маань бараг сая сая цагаар тоологдох хэмжээний олон тоглолт үзсэн, би хөлбөмбөгийн талбай дээр тохиолдож байсан хамгийн хачирхалтай гоолын дамжуулалт болон гоолыг харж чадсангүй гээд бод. Тэр шөнөөс хойш би Дивокийн гоолын бичлэгийг 500,000 удаа үзсэн байх. Гэхдээ би өөрийн биеэр бөмбөгийг торонд орохыг л харсан.
Тоглолтын дараа би жижигхэн гутлын өрөөндөө ирэхэд нэг ч балга шар айраг уусангүй. Надад хэрэггүй байсан. Би зүгээр л инээмсэглэн чимээгүйхэн савтай ус барин суулаа. Энэ бол үгээр илэрхийлэхийн аргагүй мэдрэмж байлаа. Намайг гэртээ ирэхэд манай гэр бүл, найз нөхөд бүгд манай гэрт хонож, бүгд найрсаг уур амьсгалтай байж билээ. Гэвч би маш их сэтгэл санааны хувьд ядарсан байсан тул ганцаараа орондоо орлоо. Миний бие, сэтгэл бүхэлдээ хоосон тул ямарч бодох санах зүйл байсангүй.
Би амьдралынхаа хамгийн сайхан унталтаар тэр шөнө унтсан билээ.
Хамгийн сайхан мөч бол маргааш өглөө нь босоод “Энэ үнэн хэвээрээ. Энэ үнэхээр болсон” гэцэн мэдрэмж байлаа.
Миний хувьд хөлбөмбөг бол кино театраас илүү урам зориг өгдөг цорын ганц зүйл. Чи өглөө сэрэхэд ид шид нь жинхэнэ байсан. Чи үнэхээр Драгог цохиж унагаасан байлаа. Энэ үнэхээр болсон зүйл .
6-р сард бид Ливерпүүлийн гудамжаар Аваргуудын лигийн цомыг барин явсанаас хойш би энэ тухай байнга бодож байгаа. Тэр өдрийн сэтгэл хөдлөлийг илэрхийлэх үг надад алга. Бид автобусанд сууж байсан бөгөөд парад дуусах байх Ливерпүүл хотод дахин хүн байх боломжгүй гэж гэж бодох бүрд - бид булан тойроход, парад үргэлжлэсээр л байсан нь үнэхээр гайхалтай. Үнэхээр бодит бус. Хэрэв та тэр өдөр тэнд байсан бүх сэтгэл хөдлөл, бүх хайрыг агаарт гаргаж, түүнийгээ савлаж чадсан бол дэлхий илүү сайхан газар байх байсан нь дамжиггүй юм.
Тэр өдрийн сэтгэл хөдлөлийг толгойноосоо гаргаж чадаагүй. Хөлбөмбөг надад амьдралын минь бүх зүйлийг өгсөн. Гэхдээ би дэлхийд буцааж өгөхийн тулд илүү ихийг хийхийг үнэхээр хүсч байна. Надад хэлэхэд амархан, л даа О.К. гарцаагүй. Гэхдээ та үнэндээ яаж өөрчлөлт хийх вэ?
Өнгөрсөн нэг жилийн хугацаанд Хуан Мата, Матс Хуммэльс, Мэган Рапино болон бусад олон хөлбөмбөгчдийг "Common Goal" хөдөлгөөнд нэгдэж байгааг хараад би үнэхээр урам зориг авсан юм. Хэрэв та тэдний хийж буй ажлын талаар мэдэхгүй бол энэ нь үнэхээр магтууштай ажил. 120 гаруй тоглогч олсон орлогынхоо 1%-ийг дэлхий даяарх хөлбөмбөгийн ТББ-уудыг санхүүжүүлэхэд зориулав. Тэд Өмнөд Африк, Зимбабве, Камбож, Энэтхэг, Колумб, Их Британи, Герман болон бусад олон оронд өсвөр үеийнхний хөлбөмбөгийн хөтөлбөрийг дэмжихэд аль хэдийн тусалцгааж байгаа.
Энэ нь зөвхөн дэлхийн хамгийн баян хөлбөмбөгчдөд зориулсан зүйл биш. Канадын эмэгтэйчүүдийн шигшээ баг бүх бүрэлдэхүүнээрээ өөрөөр хэлбэл 11 үүлээ энэ үйлсэд нэгдсэн. Япон, Австрали, Шотланд, Кени, Португал, Англи, Гана зэрэг улсаас хөлбөмбөгчид нэгдсэн. Үүнээс хэрхэн урам зориг авахгүй байх вэ? Хөлбөмбөгийн гол учир нь үүнд л байгаа билээ.
Би зүгээр л үүний нэг хэсэг байхыг хүсч байна. Тиймээс би жилийн цалингийнхаа 1%-ийг “Нэгдмэл зорилго”-ын төлөө зориулж байгаа бөгөөд хөлбөмбөгийн ертөнцийн олон, олон хүмүүс надтай нэгдэнэ гэж найдаж байтаа.
Шударга байцгаая, залуусаа. Бид туйлын азтай. Амьдралд нь зүгээр л боломж хэрэгтэй байгаа дэлхийн өнцөг булан бүрт байгаа хүүхдүүдэд ямар нэгэн зүйлийг буцааж өгөх нь бидний онцгой үүрэг хариуцлага юм.
Бидэнд үнэхээр асуудал тулгарсан үед ямар байсныг мартаж болохгүй. Бидний амьдарч буй энэ хөөсөн бөмбөлөг бол бодит ертөнц биш юм. Уучлаарай, гэхдээ хөлбөмбөгийн талбай дээр болдог зүйлс бол жинхэнэ асуудал биш юм. Энэ тоглоомонд орлого, цомоос илүү том зорилго байх ёстой, тийм ээ?
Дэлхийд эерэг өөрчлөлт авчрахын тулд бид бүгдээрээ нэгдэж, олсон орлогынхоо 1% -ийг өгвөл юу хийж чадахаа бодоод үзээрэй. Магадгүй би гэнэн ч байж магадгүй. Магадгүй би галзуу хөгшин мөрөөдөгч байх.
Гэхдээ энэ тоглоом хэнд зориулагдсан бэ?
Энэ тоглоом мөрөөдөгчдийн тоглоом гэдгийг бид бүгд сайн мэднэ.
2019 оны 9 сарын 24нд ийм нэгэн бичвэрийг Клоппо
Theplayerstribune.com дээр бичиж байсныг хуваалцья гэж бодсон юм. Одоогоор ПЛ-д нэг багтайгаа хамгийн удаж байгаа дасгалжуулагч бол Клопп юм. Бас дасгалжуулагчын хувиар нэг багт хамгийн удаж байгаа нь Ливэрпүүлд билээ.
Миний таньдаг Скаусэрууд түүнийг Шанклийгийн хойд дүр хэмээн үздэг, түүгээр бахархаж үлгэр дууриалалаа хийдэг гэдгийг Хойд нутагруу аялсан хэд хэдэн аялалынхаа явцад би олж мэдэж билээ. Би Шанксийг хараагүй түүнийг нас барахад төрөх битгий хэл сураггүй байсан л даа. Гэхдээ Шанксийн талаар олж мэдээд уншиж судлах тусам тэрхүү Шотланд эрхэмийг хайрлах хүндлэх сэтгэл минь байнга л ундардаг мөн түүний амьдралаа яаж өнгөрөөсөнөөс урам зориг авдаг юм. Гэхдээ хэзээ ч түүнийг Герман хойд дүрээр (Миний таних Жон гэдэг Скаусэр яг ингэж хэлсэн) Ливэрпүүлд яг хэрэгтэй үедээ буцаж ирнэ гэж төсөөлж байгаагүй. Тийм болохоор би өөрийгөө маш азтай гэж боддог. Түүний дор авсан нэг цомыг өөр бусдын дор авсан 10 цомтой зүйрлэсэн ч хангалттай их. Яагаад гэвэл тэр 2015 оны 10 сарын 8-нд Мэлвүүдийн хаалгаар орж ирсэн тэр цагаасаа эхлэн биднийг үгээр хэлж үзгээр илэрхийлшгүй аялалд дагуулан гарсан билээ. Заримдаа хүрэх газар чухал биш тэр газарт яаж аялж яаж хүрсэн нь чухал байдаг. Клоппын дор би хөлбөмбөгөөс авч чадах бүх сайн сайханг авсан, авсаар ч байгаа, ирээдүйд ч бүүр илүүг авах байх. Үүнд би 110% итгэлтэй байна...
Түүнийг зөвхөн хөлбөмбөгийн дасгалжуулагчын хувьд биш, хувь хүнийх нь хувьд ч хайрлаж бишрэхээс өөр аргагүй. Одоо цагт дэндүү олон болсон narcissistic, мөнгө хөөсөн маш их хүмүүс Хөлбөмбөгийн асар том талбар дээр хөл толгойгоо олохгүй эрхлэн тэнүүчилж байгаа. Тэдний дунд Клоппо эрхий хуруу шиг сондгойрон зогсох бөгөөд түүний ард Майнз, Дортмунд, Ливэрпүүлийн олон зуун мянган ажилчин ангийнхан түүнтэй зэрэгцэн зогсож салхи шуурга, амьдралын уналт босолтыг хамтдаа туулан явцгааж байгаа.
Тэр бол Бурханаас (Үүнд би хөлбөмбөгийн бурханг хэлж байгаам шүү) бидэнд ирсэн бэлэг.
Тэр бол Шанклийн хойд дүр...
Тэр бол Юргэн Норбэрт Клопп.. Тэр бол Ливэрпүүлийн дасгалжуулагч...